Studenten uit West Papua naar Nederland !
(Helaas is dit hele project om onduidelijke redenen niet doorgegaan. Lees het complete verhaal en weet dan dat dit unieke project om onduidelijke redenen door Indonesië/Nederland werd afgeblazen.)
Een uniek project !
Door Henk Bartels
De harten van 39 MBO-studenten van het da Vinci College in Sorong, West Papua, gaan steeds sneller kloppen.
Met hoog gespannen verwachtingen kijken zij uit naar 3 september 2011, de dag waarop zij de grote oversteek naar Nederland zullen maken.
Daar zullen ze gedurende drie weken kunnen kennismaken met Nederland.
Het is een uniek project, want het is voor het eerst dat hun school op die manier haar studenten de gelegenheid biedt om hun kennis te verrijken.
De bedoeling van het bezoek aan Nederland is dat ze gaan ervaren hoe in het Westen wordt geleefd, gewerkt en gestudeerd. En daarbij zullen zij ook de gelegenheid aangrijpen om de Nederlanders iets te laten zien en horen in de vorm van kunstuitingen van de Papua-cultuur.
Hierbij een paar recente foto’s, genomen bij de school in Sorong.
Maar het naar Nederland laten komen van zo’n grote groep mensen, 39 studenten en 11 begeleiders, dus in totaal 50 personen, is geen kleinigheid.
Papua-sympatisant Guus Lapré is er in Nederland lang en intensief mee bezig geweest.
Hij regelde niet alleen de huisvesting van de studenten en begeleiders, maar stelde in overleg met de directeur van de school, Danny Parengkuan, ook een bezoekprogramma op. En dat ziet er heel interessant uit. Er zijn onder andere bezoeken gepland aan de Rotterdamse haven, Shell Pernis, een afvalverwerkings-bedrijf, een bejaardentehuis, een ziekenhuis, Universum in den Haag, Madurodam, Diergaarde Blijdorp en het Moluks museum in Utrecht. Bovendien zal Nieuw-Guinea veteraan Gerard Thijssen een lezing met dia-beelden verzorgen.
Na hun verblijf in Nederland rekent de leiding van da Vinci in Sorong er op dat zij de opgedane kennis zoveel mogelijk zullen gaan uitdragen.
Zij zullen de ‘ambassadeurs’ moeten worden die hun opgedane kennis gaan delen met andere leeftijdsgenoten. De animator en directeur van da Vinci Sorong, Danny Parengkuan, koestert de hoop dat er uit hun groep mensen zullen opstaan voor een nieuwe generatie van docenten in West Papua.
En die hoop is Danny Parengkuan van harte gegund. Hij zet zich al jaren lang in voor beter onderwijs in Indonesië, in het bijzonder in West Papua. Tezamen met zijn studenten Internationale Handel van het ROC da Vinco College te Dordrecht heeft hij in 2004 de stichting ‘Grenzenloos samenwerken’ opgezet.
En in 2007 lukte het hem om in Sorong een opleidingsinstituut op te richten met de naam ‘da Vinci Polytechnic Papua International’.
Vanaf dat moment is hij intensief bezig geweest met het verder opzetten en verbeteren van het onderwijsinstituut in Sorong. En in het algemeen loopt het allemaal voorspoedig.
Van de overheid is inmiddels 50 hectare grond verkregen om alles verder uit te bouwen. En er zijn plannen in de maak voor kostscholen en een polikliniek op het nieuwe kampus-terrein.
Maar op korte termijn is alle hoop gevestigd op de studenten die binnenkort naar Nederland komen. Zij vormen de hoop op een betere toekomst voor West Papua !
Onderstaand volgt de geschiedenis, doel van het projectvoorstel uitwisseling studenten om studenten dusdanige faciliteiten te bieden dat de kwaliteit van het onderwijs op een hoger plan komt te liggen en zal bijdragen tot kwaliteitsverbetering en continuïteit met betrekking tot het beroepsonderwijs in Papua.
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Projectvoorstel uitwisseling studenten
Voorstel projectnaam: GRENZENLOOS SAMENWERKEN Sorong, 27 mei 2011
Doelstellingen project:
1. Middelbare school studenten moeten hun horizon verbreden door enkele maanden “mee te draaien” met
een school in een totaal andere leeromgeving. Met deze ervaringen kunnen Nederlandse studenten inzien
hoe gezegend ze zijn met de geboden faciliteiten in Nederland.
Indonesische studenten krijgen inzicht in hun studie achterstand en zullen hierdoor gemotiveerd raken om
meer op “inhoud” dan op” titel” te gaan studeren.
Wederzijds begrip voor andere culturen is het beoogde doel.
2. Studenten van de da Vinci Polytechnic Papua International moeten daadwerkelijke “Internationale”
werkervaring opdoen van minimaal 1 jaar, waarbij een verbetering van werkethiek, tempo en discipline
zal bijdragen tot het professionaliseren van de beroepsbevolking in Papua.
3. Nederland moet gezien het historisch verleden 1, een grotere contributie bijdragen aan continuiteit en
kwaliteitsverbetering, door middel van het faciliteren van studie-projecten met betrekking tot het
beroepsonderwijs in Papua.
Geschiedenis
Ongeveer 10 Nederlandse MBO – en HBO studenten werden in de gelegenheid gesteld om in 2008 naar
Onze school in Sorong West-Papua te komen met ondersteuning van het “Xplore” programma.
Deze studenten zijn mede debet geweest aan de succesvolle opstart van onze school.
De Indonesische studenten werden extra gemotiveerd en gestimuleerd om Engels te studeren.
Een delegatie van het Indonesische ministerie van buitenlandse zaken heeft in hetzelfde jaar onze school
in Sorong bezocht en was blij verrast met het niveau Engels van onze studenten.
De Franse tegenhanger van “Endemol”, ALP, de producent van o.a. “Fort Boyard” en “Koh Lanta” heeft
onlangs opnames gemaakt in Raja Ampat. Deze producent heeft dankbaar gebruik gemaakt van onze
studenten die als vertaler/tolk hun steentje hebben bijgedragen aan deze filmproductie.
Alhoewel er in Sorong meer dan 5 hogere opleidingsinstituten (3 universiteiten) zijn, heeft men alleen
een beroep gedaan op de studenten van de da Vinci Polytechnic Papua International.
1 Vele Papua’s denken positief aan de Nederlands-Indische tijd terug, alhoewel vele schulden nog onbetaald zijn, denkt men
met weemoed terug aan de kwaliteit van het Onderwijs in die tijd.
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Probleemstelling
Het onderwijs in Papua is bedroevend slecht. Op papier lijkt het allemaal prima in orde. De Nationale
examens worden door alle middelbare scholen “perfect” afgesloten. Er zijn zelfs scholen met een
slagingspercentage van 100% (!)
De praktijk geeft echter het tegendeel aan. De output van “SMA-studenten” (Highschool) is qua talen,
algemene kennis, wiskunde en overige leervaardigheden ver beneden peil.
De achteruitgang in kwaliteit lijkt bijna niet te stoppen.
Ouders die het “zakken” van hun kroost niet accepteren, uitermate incapabele onderwijsgevenden en
slechte faciliteiten zijn enkele oorzaken van dit probleem.
Als deze studenten bij onze school inschrijven, krijgen ze een enorme cultuur-schok te verwerken. Wij
hanteren strenge regels, relatief lange schooldagen, veel huiswerk etc.
Hierdoor vallen, binnen een jaar, meer dan de helft van de nieuwe studenten af.
Uiteraard zijn we niet van plan om onze kwaliteit aan te passen aan de slechte input van de toeleverende
Oplossing
Volgens onze visie moeten we naar een “internaat” systeem in Papua, gezien de enorme afstanden en de
slechte infrastructuur. Dit moeten we al vanaf de lagere school gaan realiseren. Vervolgens moet dit
doorgetrokken worden naar alle middelbare scholen.
Dit zal echter niet voldoende zijn. Onderstaande punten moeten ook gerealiseerd worden:
Indonesische middelbare scholieren (m.n. Papua) moeten enkele maanden in een Nederlandse school
geplaatst worden, hierdoor realiseren ze zich beter hoe groot hun achterstand is.
Dit zal zeer motiverend werken. Nederlandse scholieren kunnen, op hun beurt, een tegenbezoek brengen
aan Papua, om een indruk te krijgen van de omstandigheden waarin hun leeftijdsgenoten moeten studeren.
Een van de milleniumdoelstellingen kan hiermee gerealiseerd worden.
De werkethiek, tempo en discipline moeten verbeterd worden. Indonesiche studenten (hogere
beroepsopleidingen) moeten hiervoor ongeveer een jaar bij Nederlandse gastgezinnen geplaatst worden,
waarbij ze een zogenaamde differentiejaar BBL (Beroepsbegeleidende Leerweg) kunnen volgen. Hiermee
kunnen ze ook werkervaring opdoen.
Excellerende studenten moeten de gelegenheid krijgen om een versnelde Mastersopleiding af te ronden
zodat ze hierna als docent, het onderwijs in Papua kunnen verrijken.
Alle studenten die aan deze uitwisseling hebben deelgenomen moeten vervolgens een presentatie geven
aan minimaal 150 personen. Als “ambassadeur” van de uitwisseling, kunnen ze wederzijds begrip
kweken. Dit was ook een van de doelstellingen van het “Xplore-project”.
Studenten die we een Master-opleiding aanbieden, moeten een contract ondertekenen waarin ze
aangeven om na hun studie, minimaal 5 jaar beschikbaar te blijven in een onderwijsgevende functie in
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Onze vraag
1. Samenwerking met betrekking tot soepele en versnelde inreisdocumenten
2. Samenwerking met betrekking tot het vinden van geschikte Hoge scholen cq. Universiteiten
3. Mogelijkheden aanbieden om de cultuur van Papua te promoten tijdens:
Beurzen (Pasar malam, vakantiebeurs etc.)
4. Aanbieden van studenten faciliteiten zoals:
Gereduceerd studenten tarief (China en Zuid-Korea bieden gratis opleidingen aan).
Een “OV-kaart”
5. Een voorziening voor reiskosten voor Nederlandse scholieren die naar Papua willen komen.
6. Nederlandse en Indonesische docenten de gelegenheid geven om werkbezoeken af te leggen.
Ten slotte
Wij vragen Uw medewerking voor een zeer snelle afhandeling van de reis documenten voor onze
studenten en personeel, zoals eerder ter sprake is gekomen tijdens een gesprek met U en onze
reisadviseur. Wij willen zodra deze documenten geregeld zijn direct afreizen naar Nederland alwaar het
begin gemaakt kan worden aan ons ambitieus plan.
In het vertrouwen U met het voorgaande naar behoren te hebben geïnformeerd, wachten we op Uw
positieve medewerking in deze.
Hoogachtend,
Danny Parengkuan Dr. John P. Wanane SH, MSi
Directeur Voorzitter Yayasan Dorong Sorong
Observation, Analyse and Problem
solving in Education
(Sorong regency)
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Observation, Analyse and Problem solving in Education (Sorong regency) Page 2
Observation, Analyse and Problem solving in Education (Sorong regency)
With the underneath, we would like to share our findings with regards to educational matters,
specifically for the Sorong and neighbouring regencies.
Background
The Bupati of the Sorong Regency, dr. John P. Wanane, SH. MSi, signed a Memorandum of
Understanding (MoU) with Dutch counterparts; the da Vinci College and the foundation “Grenzenloos
Samenwerken” in December 2005, validated on the 16th of February 2006.
This MoU was drafted and supported by the Indonesian Foreign Affairs Ministry.
The Sorong Regency was looking for a reliable and professional partner in Education, which they found
at the da Vinci College from Dordrecht – Zuid Holland.
This School educates at about 15.000 students a year, with more than 200 different majors, supported by
a team of approximately 1000 teachers.
Mr. J.L. Daniel Parengkuan was selected out of this team of teachers because of his skills, his ability to
teach Economics, Informatics, Sociology, General Science and his fluency in 5 languages. His
Indonesian roots (Manadonese ancestors) provided the essential motivation for the position of Project
manager for this educational project.
The main objective was to upgrade the Human Resources in West-Papua through better education.
The da Vinci Polytechnic Papua International school was erected on the 9th of November 2007, under
the umbrella of the Dorong Sorong foundation.
Inventory
The da Vinci College (Dordrecht-Holland) donated school-inventory (9x20ft containers) and the Sorong
regency donated 47 hectares of land and a school building at KM20 in Aimas.
Mr. J.L. Daniel Parengkuan committed himself to stay at the da Vinci Polytechnic Papua International to
ensure that this school, unlike other international projects, will be sustainable and strong until full
“maturity”.
Teaching staff
Out of 150 candidates, only 15 teachers were selected. To find qualified and competent teachers in the
Sorong regency is rather difficult.
For that reason, the da Vinci College supported the da Vinci Polytechnic Papua International with
teaching staff. Over the past four years, more than 50 teachers, consultants and other specialists visited
Sorong and contributed to a solid base of this institute with a strong International character.
In the forthcoming years we want to employ at least two Dutch trainer-teachers for a year, to upgrade
the teaching competences of local teachers.
Five (excellent) graduated students will be offered, a four-year, Master-degree education in the
Netherlands, with the intention to return as fully qualified and competent teachers at the da Vinci
Polytechnic Papua International.
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Observation, Analyse and Problem solving in Education (Sorong regency) Page 3
Teaching method
We embrace the Competence based teaching phenomenon.
Instead of giving the curriculum or the conservative rules the highest priority, we let the student prevail.
The industry needs students who are ready and shaped for their needs. The students are trained to be;
responsible, independent, accurate, pro-active and hard-working.
A move from knowledge based education to competence based coaching and assessing is especially in
vocational education a dominant factor. At the higher education, competence is playing an important
role in the discussions about the linkage; education – working environment and labour market.
The “luggage” of graduates, who must be prepared for “a life-long learning” should be reconsidered and
re-evaluated. Traditional education concepts are NO longer adequate.
The differences between the “traditional” and competence based education are summarized in the chart
below:
Differences between traditional and competence based education
Traditional Education Competence based education
Knowledge content and major skills are the
starting points of the curriculum
Competences with matching tasks and
practical situations (or problems) are the
starting points of the curriculum
Particularly knowledge and skills are
examined
Particularly competences are examined
Students study pre-defined content Students perform study tasks, individually or
in a group
All students follow the same curriculum
(supply-based)
Depending on the “start-level” , a tailor-made
curriculum will be provided (demand-based)
Educational modules are derived from
separate disciplines
Educational modules consist of multiple
disciplines
Separate skill modules General skills are integrated in study tasks
Teacher-steered testing/examination Self-reflection and self-examination are
playing a fundamental role
According to Schlusmans & Slotman (the Netherlands, 1999)
The shift to demand oriented competence based learning is a drastic change.
A paradigm-change takes place. This means that a fundamental reconsideration of learning and
educating is essential. Other kind of behaviour patterns for students, teachers, working environment and
external experts.
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Observation, Analyse and Problem solving in Education (Sorong regency) Page 4
The consequence of this change of behaviour is that we have to:
Go from curriculum to learning-environment
Go from supply-based to demand-based learning
Go from Education-centred learning to Student-centred learning
Go from judging competence through education to delivering a “proof of proficiency” by the student
himself
Change “modular thinking” to “integrative thinking”
Examine by coaching and assessing instead of theoretical exams
Change the role of the teacher from expert to: coach, after-study-advisor and assessor
To illustrate our method of implementing Competence based teaching we present underneath an
assignment given to International business students:
E-business case: open an online web-shop
You want to open an online-web-shop.
Goods to sell:
You want to sell fashion items for him and for her made in Papua.
Inventory:
Make a list of everything you need to start an online business.
Compare the prices of all items you have to purchase with at least one other supplier.
Starting capital
How much money do you need to start an online shop?
Make an overview of all costs.
Distribution
What do you need to distribute your goods in:
-Papua
-Indonesia
-International
Currency
What kind of currency will you use for your products?
Payment
How can customers pay if they buy goods online?
What do you need to do, to make people pay online?
Communication
How do you communicate with you customers?
Presentation
Make a slide show (powerpoint) to present this assignment on the 15th of April at the third block.
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Observation, Analyse and Problem solving in Education (Sorong regency) Page 5
Covered competences:
1.1, 1.3, 1.4, 1.5, 1.6, 2.1, 2.2, 2.3, 2.4, 3.1, 3.2, 3.3, 3.4. 3.5, 5.1, 5.4, 5.5, 5.6, 5.7
Core 1:Sell products and
services
1.1 Execute sales support
1.2 Receive clients and draw up wishes
1.3 Make an offer with quotation
1.4 Make the sale
1.5 Actualize and maintain the client base as well as the
company profile
1.6 Controls work and finishing
Core 2: Administration and handling of financial
transactions
2.1 Planning of administrative tasks
2.2 Control of purchasing records and client contacts
2.3 Making alterations in purchasing records
2.4 Keeping track of payments and appointments
Core 3: Relation management and customer service
3.1 Maintains pro-actively contact with the client with regards
to the order
3.2 Handling of complaints
3.3 Managing and developing relation database
3.4 Draw up and report customer’s buying and travelling
3.5 Cross-culture management
Core 5: Linking of company’s strategy and policy to
objectives and actions
5.1 Budget planning and estimations
5.2 Making of a personnel plan
5.3 Recruitment and selection of new employees
5.4 Taking care of marketing and promotion
5.5 Control of Budget
5.6 Analysis of management information
5.7 Reporting to management
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Observation, Analyse and Problem solving in Education (Sorong regency) Page 6
Self-evaluation:
How did you accomplish this assignment, how was your attitude throughout this process? Mark your
progress in the schedule below:
To decide and to initiate activities
To steer
To support and to escort
To show attention and understanding
To work together and to deliberate
To act with integrity and ethics
To build relations and networks
To persuade and to influence
To present
To formulate and report
To apply professional skills
To work with material and resources
To analyse
To research
To create and to innovate
To learn
To plan and to organize
To aim for needs and expectations of the “client”
To deliver quality
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Observation, Analyse and Problem solving in Education (Sorong regency) Page 7
To follow instructions and procedures
To handle changes and to adapt
To handle pressure and misfortune
To show perseverance and ambition
To behave in a commercial and entrepreneurial manner
To act business wise
Please appreciate that, Competence based Learning is an integration of multiple Subjects like:
Informatics (design), Economics (promotion, production, distribution, logistics, accountancy),
Management, English, Communication skills etc.
The student’s knowledge, skills, attitude and personal behaviour are tested as well as their ability to
reflect and evaluate their assignment, as shown in above mentioned assignment.
Accomplishments
1. The first thirteen graduates past their “proof of proficiency” in November 2010
2. The following social events were organised and executed by our students:
Keep Papua Clean (cleaning of the city and a polluted isle)
Keep Papua Green (planting 1200 trees and maintenance)
The da Vinci Challenge Cup (English competition for SMP-SMA-other students)
Friendship games (organising sport events)
Translating (for a French Film producer in Raja Ampat and Dutch PUM specialists)
Erecting a Dance and Art group
Organising and presenting HIV-campaigns at secondary schools
Performing Community care activities in backward areas
Establishing an English Club (specifically for SMA-students)
Tutoring SD-students in Geography and English
3. We received recommendations of the local industry, for the traineeship-performance of our
students. The president (SBY) was served by our tourism students during their traineeship in the
Swiss-Bell hotel in Manokwari
4. We signed a MoU with the Bupati of Sorong-Selatan to train and upgrade his English Teachers.
5. 50 students will take part in a cultural and educational exchange visit to the Netherlands in
June 2011
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Observation, Analyse and Problem solving in Education (Sorong regency) Page 8
In development:
Stream-line education for SD-SMP-SMA (preparation for Higher Education)
Development of informal training for Computer-usage and English
Development of study material and educative games for SD through SMA
Building of Dormitories for integrated education
Exchange between SMA-students from Sorong with “friend”-schools from the Netherlands, the
UK and Germany
Education Analyse (S.W.O.T) of the Sorong regency:
Strengths:
Enough local potential students
Good connections with foreign educational institutes
Weaknesses:
The study process is disturbed by too many external factors like:
Ignorant parents and relatively low educated “masyarakat”
A “let it be”, thus passive attitude
A lack of perseverance amongst students, they are used to get their diploma too easy
A lack of finances, thus less facilities
Bad infrastructure
A shortage of competent teachers
Opportunities:
Papua is very rich in natural resources, thus enough business opportunities
The “self-governing” laws can be an advantage, but also a disadvantage (local management)
The positive contribution of DIKTI and KOPERTIS
The willingness of many students to really learn and master the English Language
Threats:
Bad governance by local leaders
Unwilling and unmotivated teachers
Not enough commitment from the education authorities
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – 0951-3100350
Observation, Analyse and Problem solving in Education (Sorong regency) Page 9
Recommendations:
Compare the study input from other (developed) countries and everybody will agree that
Indonesian students (from SD-SMP-SMA and higher education) study “part-time” (only 4 hours
a day). Foreign students study twice as hard, WITH homework !!
There is no law which says that students have to attend school from 08.00 to 12.00. They should
study from 08.00 to 16.00 (+ homework).
On the other hand, by law, teachers should work at least 7.5 hours a day !! Why isn’t this
controlled and enforced by controlling bodies like the “Inspektorat” of Education..?
Students are used to get their diploma, as long as they have paid their tuition fee. This
“phenomenon” is destructive and generates bad input for the following step on the education
ladder. Even more, students who are brave and always present at school, but incompetent, are
maybe not suitable for higher education.
Get parents more involved in the learning process of their children.
Teachers skills should be actualised every year. In this era of globalisation, Indonesia cannot
afford to have teachers who are not able to work with computers and related materials.
SMP and SMA students must see the advantages of mastering THE international language
English. This can be motivated by launching Exchanges between Indonesian and Foreign High
Schools. (we can present our plan)
Vocational education must be higher on the priority list of the National Education board. (we can
present our plan).
Closure
Julius Caesar quoted:
Veni Vidi Vici
(which means: I came, I saw and I conquered)
We quote:
Veni Vidi da Vinci (Polytechnic Papua International)
Verslag van Directeur da Vinci school:
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – W-Papua
Sorong, 26 mei 2011
L.S.,
Allereerst wil ik me aan U voorstellen;
Naam : J.L. Daniël (Danny) Parengkuan
Functie : Directeur da Vinci Polytechnic Papua International
Exact een halve eeuw geleden geboren in Bandung, Indonesië. Op vierjarige leeftijd met mijn (Nederlandse) moeder en (Indonesische) vader naar Nederland gekomen.
Educatie genoten in Nederland, Engeland en Frankrijk.
Nederland is mijn moederland, Indonesië beschouw ik als de “roots” van mijn bestaan. Ik heb de Nederlandse nationaliteit en voel mij meer Nederlander dan Indonesiër met betrekking tot moraliteit en werk ethiek. Mijn hart ligt echter hier in Indonesië.
In 2004 heb ik met mijn studenten Internationale Handel van het ROC da Vinci College te Dordrecht, de stichting “Grenzenloos Samenwerken”opgezet.
Dit in het kader van Tsunami, die Indonesië teisterde.
Deze activiteiten bleven niet onopgemerkt door de Indonesische Ambassade te ‘s-Gravenhage.
Mijn studenten hebben hun “proof of proficiency in English” afgelegd, in de vorm van een presentatie, bij de ambassade.
Kort na deze presentatie werd ik benaderd door een diplomaat (uit Papua), om kennis te maken met de heer John Wanane, op dat moment de regent van het regentschap Sorong (West-Papua).
De heer Wanane was heel erg enthousiast over onze werkwijze en heeft mij direct uitgenodigd voor een werkbezoek aan Sorong-West Papua.
De contacten werden geformaliseerd middels een Memorandum of Understanding (MoU) de steun van het da Vinci College Dordrecht aan de lokale overheid Sorong bevestigd.
Het opleidingsinstituut met de naam “da Vinci Polytechnic Papua International” werd opgericht (9-11-2007) en door hare Majesteit Prinses Maxima, via een satelietverbinding met het da Vinci College(9-11-2007) en door hare Majesteit Prinses Maxima, via een satelietverbinding met het da Vinci College in Dordrecht, officieel geopend.
Schoolmeubilair, gereedschappen en boeken werden naar Papua verscheept in 2007, middels een project van de studenten Internationale Handel, onder supervisie van de stichting Grenzenloos Samenwerken.
Om het project goed op te zetten werd ik benoemd tot projectleider/consultant. In eerste instantie voor één jaar, later verlengd met nog één jaar.
Uit 150 lokale kandidaten heb ik uiteindelijk 15 docenten geselecteerd waarmee we de school hebben opgestart.
De kwaliteit van lokale onderwijsgevenden is ver beneden Nederlandse maatstaven. Ik heb een jaar voorbereiding nodig gehad om dit peil omhoog te brengen. Met de hulp van “Programma Uitzending Managers (PUM)” gesteund door het ministerie van economische zaken, zijn we tot op de dag van vandaag bezig om het niveau op een kwalitatief hoger peil te brengen.
Sinds anderhalf jaar ben ik op eigen titel, los van het ROC da Vinci College als directeur actief op deze internationale school.
Na de beginjaren, moeten we nu op eigen kracht verder gaan.
De heer Wanane wilde me niet laten gaan na de eerste gesubsidieerde jaren. Zelf wilde ik een hoopgevend project ook niet mijn rug toekeren.
In Nederland “sprong ik op een rijdende trein”, hier in Papua moet ik “de rails en stations” vormgeven.
Die uitdaging heb ik aangenomen, alhoewel dat financieel gezien een flinke stap achteruit was, heeft het me geestelijk enorm verrijkt.
De meeste projecten in Indonesië, opgestart door buitenlandse initiatieven, mislukken door gebrek aan betrokkenheid en professionele opvolging.
Dat MAG NIET gebeuren met onze Internationale school.
Van de eerste 65 leerlingen zijn er na 3 jaar slechts 13 studenten geslaagd.
Een van de oorzaken van het hoge gehalte “drop-outs” heeft te maken met de lat, die we voor Indonesische begrippen, hoog leggen.
Met name in Papua zijn studenten gewend om studiepunten te behalen middels aanwezigheidscijfers.
Als hun studiegeld betaald is verwachten ze na afloop ook een diploma. Of ze voldoende gekwalificeerd zijn, is in hun (ouders) ogen niet relevant.
Een tweede oorzaak heeft te maken met hun culturele achtergrond. Als ze hun schoolgeld niet kunnen betalen, is de schaamte zo groot dat ze afhaken.
Dit terwijl ik z.g. “studie-contracten” aanbied, een soort studiefinanciering met een gegarandeerde baan.
De belangrijkste oorzaak is echter de slechte kwalitatieve instroom van toeleverende scholen. Absoluut incompetente leraren en een bureaucratisch systeem hetgeen fraude in de hand werkt.
Lagere en middelbare scholen zijn gemiddeld 4 uur per dag actief. De door de overheid opgelegde curriculum past niet in de 4 uur per dag.
Dus de stof wordt erdoorheen gejaagd, zonder enig uitleg.
Het is des te vreemder dat enkele scholen het klaarspelen om een slagingspercentage van 100% (!?) te scoren bij nationale examens.
Een lage score geeft een slechte naam aan de school dus..het schaamtegevoel…
Leerlingen leren slechts voor één moment, hun examen moment. Dit houdt in dat er geen sprake is van“kennis” maar van “geheugen”.
Laat staan dat er stilgestaan wordt bij applicatie van kennis en het kunnen overdragen daarvan.
Om een betere doorstroming te realiseren zijn we recentelijk gestart met samenwerking met middelbare scholen.
Leraren worden getraind en onze studenten geven extra “tutor-lessen” aan middelbare en lagere scholen.
Onze eigen schooltijden zijn van 09.00 tot 16.00 (contacturen) en van 16.00-18.00 (studiebegeleidingsuren).
We werken met competentiegericht onderwijs. (zie de bijlage “Observation, Analyse and Problem solving in Education (Sorong regency)”
Op zaterdagen werken we aan de creatieve kant van hun opleiding door middel van “Art & Dance” activiteiten.
Hiermee voldoen we aan de Nationale vereisten met betrekking tot “Bahasa Indonesia”, “Pancasila” (cutuur en volksidentiteit) en “Godsdienst”.
Hieronder vindt U een artikel geschreven door onze studenten met betrekking tot hun “Basic Trauma and Cardiac Life Support” training:
BT & CLS AGD 118 certification
May 17th – 21st 2010
By Luus, Riki, Vica, Nita Nahuway
Every day, the hospitals in the world treat emergency patients. Most of them come with injuries such as trauma, cardiac arrest and natural disasters.
Also in Indonesia we must be able to save them. In reality most of the victims will not make it.
Why??? Because nurses and doctors just don’t know how to help them.
In attempts to improve the quality of nursing and emergency care, doctors, government organisations and nurses worked together and formed a foundation.
Their goal is to train the (para-) medics and everyone who is involved with Emergency care.
everyone who is involved with Emergency care. The formed foundation is called: AGD 118 (Ambulans Gawat Darurat 118) and is based in Jakarta.
An excellent initiative, which is embraced by us, the Da Vinci Polytechnic Papua International School. International and the chairman of the foundation Dorong Sorong decided to invest in the future (skilled nurses) but more important, also in Human Life.
A MOU (Memorandum of Understanding) was signed and the first certification training took place from the 17th through the 21st of May2010
The coaches from Jakarta were very professional and dedicated to train our students. Some of the trainers already have 20 years of experience.
M. Syukri as the trainer-coordinator, Dr. Rikho Sp.B, E.
Rusmono (paramedic), and A. Satori (paramedic) Rusmono (paramedic), and A. Satori (paramedic)
The first day we were introduced to some basic knowledge, like air and breathing, Cardiac Pulmonal, Resuscitation (CPR), the basic life supports (BLS), musculoskeletal trauma, bio-mechanic trauma, and thermal injuries.
The coaches “opened” our minds, gave us new insights and taught us new skills.
From their training, we knew which part should be saved first. They taught us to handle the patient with ABCDE. A=airway, B=breathing, C=circulation, D=disability, E=exposure.
The next day, from 09.00 am-13.00 pm we switched to a few new subjects. The subjects were how to read Electro Cardiac Graph (EKG), Acute Coronary Syndrome, the different kind of shocks and arhythmia disease.
We continued with practical lessons. The practical was based on the subjects of the first day. Learning is fun when we have these facilities; we were given the opportunity to practice the theoretical part ourselves with a CPR-doll. The coach intervened if we made mistakes.
We learned more about the human breathing system and abdominal trauma.
Again, followed by a practical training. This time, the students were assessed in using the “tools of the trade” like the larynx scope, oropharyngael, etc.
The following day, the students had to undergo a test about CPR in the healthcare laboratory. They divided us into 3 groups.
The first group did the test while the rest followed the lessons.
The lessons were about transporting the patients to the hospital and how to apply the defibrillator machine (DCShock).
On the last day the healthcare students had to do a final writing and practical test.
Two participants(Windrawati and Dogels Maradesa) received a special attention because of their excellent results in both Theory and Practical matters.
Finally 20 out of 23 participants managed to obtain their BT/CLS certificate.
This Certificate is valid for 4 years and unique in Papua. The healthcare students gained a lot of knowledge, skills, and also experiences in only a week.
At the Da Vinci Polytechnic Papua of knowledge, skills, and also experiences in only a week.
International, the healthcare students can use this certificate as an extra achievement and proof of proficiency.
Thank you very much
For your contribution!
DV-Polytechnic Papua International
Jl. Klamono KM 24 – Aimas – Kabupaten Sorong – W-Papua
Zoals eerder aangegeven zijn een aantal studenten klaar met hun opleiding.
De Indonesische bureaucratie weerhoudt hun er echter van om direct in een ziekenhuis aan de slag te gaan.
Onze school heeft nog niet de vereiste accreditatie van de Nationale overheid gekregen.
Om deze reden wil ik graag, op zeer korte termijn, onze geselecteerde studenten een “BBLdifferentie jaar” in Nederland laten volgen.
Ik hoop hiermee een accreditatie van een Nederlandse opleidingsinstituut te krijgen, zodat via de organisatie NUFFIC (instituut voor vergelijkende studies) in
Jakarta, de studenten op juiste waarde geschat worden.
Die opwaardering is nodig om de gezondheidszorg in Papua te verbeteren, een boost te geven, door mensen in te zetten die ervaring hebben in de westerse gezondheidszorg.
Belangrijk daarbij: moderne medische en verpleeg technische mogelijkheden, maar ook de wijze waarop de zorg georganiseerd is, de organisatie op de verpleegafdelingen (de studenten moeten binnen niet al te lange tijd doorstromen naar een leidinggevende functie).
In Nederlandse ogen is de zorg in Papua verschrikkelijk ouderwets georganiseerd, hiërarchisch en ook de benadering van de patiënt kan veel beter.
Natuurlijk heb ik dat allemaal aan mijn leerlingen mee proberen te geven, maar functioneren in een modern georganiseerde zorg zal voor de betrokkenen concreter worden en daarmee overdraagbaar aan anderen.
Na hun verblijf in Nederland zal onze school erop toezien dat ze de opgedane kennis in de praktijk gaan integreren.
Ik verwacht dat deze mensen uiteindelijk op de verpleegafdelingen in Papua zullen functioneren. Dat kunnen alle afdelingen zijn: interne, chirurgie, maar zeker ook kraam en kindergeneeskunde. Deze laatste zijn in Papua groter dan in Nederland, er is een jonge bevolking, er zijn meer kinderen.
Het zou geweldig zijn als mensen ook daar ervaring op zouden kunnen doen. Ze hebben allemaal een ruime stage-ervaring in Papua (zie digital portfolio).
In het ziekenhuis (niet alleen chirugie, interne ziekten, kindergeneeskunde, kraam, maar ze hebben ook ruime ervaring met infectieziekten en andere tropische ziekten, zoals malaria en HIV, die in Papua veel voorkomen) maar ook in community care en public outpatient clinics.
Twee (andere) excellerende studenten wil ik een studiebeurs geven voor de mastersopleiding “Nurse practioner”. Zij zullen de nieuwe generatie docenten worden, die op hun beurt weer lokale docenten kunnen opleiden.
Plannen voor kostscholen en een polikliniek op onze nieuwe kampus terrein zijn in de maak. Van de overheid hebben we ca. 50 hectare (500.000m2) gekregen, we zijn druk bezig met het zoeken van sponsoren die mee willen bouwen aan een zg. “Leerpark”.
Onze concrete hulpvragen aan de Nederlandse vertegenwoordiging in Jakarta, alsmede een voorstel tot samenwerking heb ik in een apart document aangegeven, genaamd: “projectvoorstel uitwisseling studenten”.
Ik hoop U met bovenstaande voldoende informatie te hebben gegeven met betrekking tot de voortgang
van onze school in Sorong – West Papua
Met vriendelijke groet,
Danny Parengkuan
Directeur
5.9.2011:
Drama voor studenten in West Papua: Om onduidelijke redenen werd het verstrekken van visa door Nederlandse ambassade in Jakarta geweigerd.
Als insider weet ik hoeveel werk er is verzet om betreffende project uitwisseling mogelijk te maken en het is bizar om zo’n belangrijk project te zien stranden, alleen maar omdat het hier gaat om een Papoea item. Het is een regelrechte schande dat Nederlandse functionarissen hieraan medewerking
verlenen. Wat ben ik nu ineens blij dat ik deze website heb gemaakt om aan te tonen hoe hypocriet de Nederlandse politiek zich al die jaren na 1962
heeft opgesteld en helemaal meegaat met de politieke gevoeligheid van dit vraagstuk.
Een paar kernvragen: Wie zijn nu eigenlijk de oorspronkelijke bewoners van West Papua? Wat wordt er voor hun gedaan? Wat zijn hun rechten?
Wat wordt er gedaan aan de mensenrechten schendingen?
De jeugd heeft de toekomst! Wat mankeert er aan het plan van de studentenuitwisseling?
Dan zijn er mensen die hun nek uitsteken, met goede ideeën komen en dan wordt men op deze manier af geserveerd!
Deze affaire moet tot op het hoogste niveau worden uitgezocht en dan ben ik werkelijk benieuwd met wat voor verklaring men naar buiten treedt!
Gerard Thijssen
17.10.2011
Drama voor studenten in West Papua !
Visa door Nederlandse ambassade geweigerd!
Door Henk Bartels
De MBO-studenten van het da Vinci College in Sorong, West Papua, hadden er maandenlang met gespannen verwachtingen naar uitgekeken. Ze zouden de grote oversteek naar Nederland gaan wagen. Daar zouden ze gedurende drie weken kunnen gaan kennismaken met Nederland. Daarbij zouden ze dan kunnen gaan zien hoe in het Westen wordt geleefd, gewerkt en gestudeerd. En ze hadden zich er ook op voorbereid om de Nederlanders iets te laten zien en horen van de Papua-cultuur. Maar het ging allemaal niet door. Hun visa-aanvragen werden geweigerd door de Nederlandse ambassade in Jakarta!
De in Ridderkerk opgegroeide Danny Parengkuan was jarenlang verbonden aan het da Vinci College in Dordrecht. Tezamen met zijn studenten Internationale Handel creëerde hij in 2004 de stichting ‘Grenzenloos samenwerken’. Jaren lang zette hij zich in voor beter onderwijs in Indonesië, in het bijzonder in West Papua. En in 2007 lukte het hem om in Sorong, West Papua, een opleidingsinstituut op te richten met de naam da Vinci Polytechnic Papua International. Vanaf dat moment was hij intensief bezig met het verder opzetten en verbeteren van het onderwijs in Sorong. In 2011 begon hij aan de voorbereiding van zijn plan om zijn studenten in Nederland meer uitgebreide kennis te laten opdoen. Zijn droom was dat zijn studenten daarna de opgedane kennis zoveel mogelijk zouden gaan uitdragen. Zij moesten de ambassadeurs worden, die de opgedane kennis moesten gaan delen met hun leeftijdsgenoten. Daarbij koesterde hij de hoop dat er uit die groep mensen zouden opstaan voor een nieuwe generatie van docenten. De basis voor een betere toekomst van West Papua.
Danny Parengkuan kon in Nederland rekenen op de medewerking van zijn vriend Guus Lapré, gepensioneerd militair en Papua-sympatisant. Het naar Nederland laten komen van een grote groep mensen, 39 studenten en 11 begeleiders, dus in totaal 50 personen, voor drie weken was geen kleinigheid. Maanden lang was hij intensief bezig met de voorbereidingen. Er moesten gastgezinnen worden gezocht en er moesten contacten worden gelegd met allerlei bedrijven en instellingen, voor een bezoek van de studenten. Bovendien werden enkele prominente figuren uitgenodigd voor het geven van een lezing. De gastgezinnen werden goed geïnformeerd en voorbereid en stonden volledig garant voor de kost en inwoning van de studenten gedurende hun verblijf in Nederland. En het lukte zelfs om 50 fietsen te reserveren, zodat de bezoekers uit het verre West Papua vanaf hun verblijfadres dagelijks naar een afgesproken verzamelpunt konden fietsen.
En toen was het wachten op de afwerking van de benodigde formaliteiten. Danny Parengkuan was al in juni begonnen met het aanvragen van visa bij de Nederlandse ambassade in Jakarta. Maar daarin bleek geen schot te zitten. Aanvankelijk was het bezoek van de studenten aan Nederland gepland voor begin augustus. Maar omdat de benodigde reisdocumenten weg bleven, moest de bezoekdatum worden verschoven, eerst naar een datum verderop in de maand augustus en tenslotte naar een datum in het begin van september. En omdat nog maar niets van de Nederlandse ambassade werd gehoord of gezien, ontstonden er bij de organisatoren van het project grote spanningen. De 50 vliegtickets waren aanbetaald en met de bedrijven en instellingen in Nederland waren de data voor de bezoeken vastgelegd. In een poging om zo vlug mogelijk in het bezit te komen van de benodigde documenten, zond Danny Parengkuan op 25 augustus een e-mail aan de Nederlandse ambassade, met het dringende verzoek om zijn aanvraag voor de reisdocumenten per omgaande af te ronden. En nog diezelfde dag werd daarop per e-mail door de Nederlandse ambassade in Jakarta gereageerd. Met verbijstering las hij:
Namens mevrouw De Bruin, die tijdelijk werkzaam was op deze ambassade, beantwoord ik uw vraag. Inmiddels zijn beslissingen genomen op de ingediende visumaanvragen.
Aangezien u aangeeft dat u een bericht van ons nodig heeft in verband met de vliegtickets, deel ik u mede dat de visa zijn geweigerd. De paspoorten zijn gisteren verstuurd naar de consulair contactpersoon in Manado. Bij de paspoorten is een weigeringsbeschikking gevoegd, waarin de redenen voor de weigering zijn opgenoemd. Ook staat hierin vermeld waar u desgewenst een bezwaarschrift kunt indienen tegen de weigering.
Visa Section, Embassy of the Kingdom of the Netherlands, Jakarta. (niet met naam ondertekend!)
Wijselijk wachtte Danny Parengkuan tot het einde van de schooldag, alvorens hij het slechte nieuws aan de studenten vertelde. En hij zal ongetwijfeld een paar keer hebben moeten slikken, voordat hij hen moest vertellen dat alle visa-aanvragen waren afgewezen en dat ze niet welkom waren in Nederland! Verbijsterd en in de war beëindigden ze hun schooldag!
Koortsachtig probeerden de organisatoren van het project om meteen achter de redenen van de afwijzing te komen. Maar dat lukte niet. De Nederlandse ambassade in Jakarta liet per e-mail weten dat daarover op dat moment geen mededelingen konden worden gedaan. Verwezen werd naar de bij de paspoorten gevoegde redenen van afwijzing. En de paspoorten met de redenen van de afwijzing waren inmiddels vanuit Manado (Noord Celebes) verzonden naar Sorong. Handenwringend werden die afgewacht!
En toen uiteindelijk de paspoorten in Sorong werden terug ontvangen en het daarbij gevoegde formulier werd gelezen, werd met verbazing en verbijstering de redenen van de weigering gelezen.
Het visum is geweigerd. Dit besluit is gebaseerd op de volgende twee redenen:
Het doel en de omstandigheden van het voorgenomen verblijf zijn onvoldoende aangetoond.
Uit ingewonnen informatie is gebleken dat de door u opgegeven referent u niet verwacht.
U heeft niet aangetoond over voldoende middelen van bestaan te beschikken, zowel voor de duur van het voorgenomen verblijf als voor de terugreis naar het land van herkomst of verblijf, of voor doorreis naar een derde land waar u met zekerheid zult worden toegelaten. De door u aangetoonde financiële middelen zijn ontoereikend gebleken. Niet is aangetoond dat u vrijelijk en zelfstandig kunt beschikken over het door de grensbewakings-autoriteiten als uitgangspunt gehanteerde richtbedrag per persoon per dag. Dit richtbedrag is exclusief de eventuele kosten voor een reisbiljet naar een plaats buiten het Schengengebied. Bij de beoordeling of over voldoende middelen kan worden beschikt, is rekening gehouden met de persoonlijke omstandigheden van uw verblijf, waaronder bijvoorbeeld het kosteloos ter beschikking stellen van een verblijfplaats door een referent.
Nadat de organisatoren van het voorgenomen educatieve studentenbezoek aan Nederland enigszins van de verbazing en verbijstering waren bekomen, kregen ze spontaan hulp van diverse kanten. Met behulp van een Nederlandse jurist werd meteen een bezwaarschrift ingediend bij de Nederlandse ambassade in Jakarta. Ook op andere terreinen werden inmiddels acties voorbereid en ondernomen. En hoewel de organisatoren popelen om deze kwestie aan de kaak te gaan stellen in de pers, werd om redenen van tactische aard besloten om algehele publiciteit nog maar even uit te stellen.
Word vervolgd!
Onderstaand volgt mijn speech die ik na aankomst van betreffende studenten zou hebben gehouden. Omdat het erg belangrijk is dat Papoea studenten ook de kritische geluiden van een buitenstaander eens horen, wil ik uit genoegdoening richting studenten en begeleiding alsnog laten weten hoe een Nederlandse veteraan die de omslag in 1962 heeft meegemaakt, nu denkt over deze situatie.
Herewith I would like like to welcome everyone present, especially our young guests, students from West Papua, who have come to Holland on an exchange program.
As announced, I am a New Guinea veteran and in 1962 I belonged to the crew of Hr. Ms. Overijssel, a destroyer, patrolling in the waters around the Vogelkop, Waigeo, Missool, Radja Empat
etc. in order to defend the last Dutch colony in the Far East against Indonesian annexation.
Suddenly on the 15 th of August our captain announced that the New York Agreement had been signedand told us that hostilities would be broken off on the 18th.
This message shocked the whole crew and caused a deep silence, which I will never forget.
Coming home at the end of 1962, I was amazed at the transparent lies in the Dutch papers and it is remarkable what I had written in my diary after my departure from New Guinea:
“The first ten years we will not hear anything about New Guinea”, and ironically enough it took even longer. It finally took 40 years and the first books on the events there did not appear before the 90 s in the 20th century!
Fortunately early in March 2002, I learned what had happened after our departure from New Guinea and I started reading all kinds of reports.
The contents of these reports made me angry and I wondered why did not I know of these events. This resulted in my designing a personal website: West Papua- the forgotten people.
The main reason was to reach the Dutch people, as during that time the big silence about the Papua issue still continued and the Dutch government and media paid little or no attention to the issue.
I found it very important to inform Dutch citizens about the Papuan case and thus to try and right the wrongs.
For information about West Papua I was dependent on publications in foreign countries, where the Papuan issue was not that sensitive.
My website will tell you the shocking story of what happened after the Dutch departure from New Guinea and what happened with and after the referendum in 1969. It just shows how everything had been hushed up.
It also tells of a maltreated people and watching my site you will get an impression of the threatening living circumstances and the attitude of the Indonesian military.
In West Papua there is still a colonial rule and tragically it is just the Indonesians who adopted the behaviour of some feudal Dutchmen in an earlier period.
They feel superior and their brute attitude, repression, contempt, lawlessness and corruption has created havoc.
The Papuans, a peace minded people, were shocked by this Indonesian behaviour, and their good initiatives, like the open dialogue, were continually delayed or neglected.
Papuans simply “disappeared”, were murdered, imprisoned, beaten, the women raped and generally intimidated.
Much attention on the site is given to the political murder of Papuan leader Theys Eluay on 10.11.2001 and the Freeport ambush on 30.08.2002 the massacre of Biak in 1998.
and the murder of the Indonesian human rights activist Munir.
From the beginning Indonesians maltreated the Papuan people and the evaluation of the period 1962/2011 shows a tragic picture of bad government.
They did little to improve the social and economic prospects for the Papuans.
There are many reports of human rights abuses, various raids and thousands of Papuans have fled into the jungle.
You can read about the impunity of the Indonesian oppressors – the peaceful resistance of Papuan people and their demand for an open dialogue.
The main and most critical point is the New York Agreement of 1962. The Papuan people was not involved and the agreements made were not observed.
The Untea lacked the necessary power and the first signs of violent actions by Indonesian military took place immediately, after the signing of the documents.
The first U.N. observers appeared in 1968 , could not move freely and do their job properly. Observers were turned away and the election results were falsified by bribery and intimidation. Free choice was out of the question.
I met Ori Hokojoku, one of the 1025 Papuans who were forced to vote for Indonesia and the retrospect on this regrettable happening caused him a sad mood.
The mood of the U.N. was to get rid of the New Guinea problem as quickly as possible.
Very shameful is the U.N. mandate describing the intention and obligation, to protect indigenous people all over the world. So many Papuans died over the years, but
I never heard a signal from Dutch politicians about this matter. This is unforgiveable and scandulous
After 49 years most wounds are healed, but the shame lasts
The Papuan people do deserve a better life and regarding West Papua, the time has come to discuss the gap in our national history.
West Papua is part of it and can no longer be neglected.
For me, personally, it was a good idea to make the website and to experience what it is doing to oneself. Some years ago I could not imagine to deliver a lecture about this issue.
In the meantime I know better and as you can see, people all over the world are looking for more freedom and better living conditions.
In 2003 I was in West Papua for one month and it was remarkable to discover how Papuan people love the Dutch. This is due to the fact that the Dutch attitude was totally different from the Japanese and Indonesian approach. The Dutch period before 1962 was a completely different world for the Papuans.
Recently I read a touching story about the PVK (Papuan Volonteer Corps) These Papuans were very important for Dutch military operations and after the take- over each Papuan member wanted to join Dutch army. The instructor, mr Van Hees got the difficult task to discourage their wishes.
He mentioned a litany of offences for which one could be punished in the Netherlands, such as shooting pigeons from a tree, stoke a fire in the open field, etc.
There are many things in the Netherlands you are not allowed to do and every time: dapat verbal – punishment.
Soldier Ansenay came up to him and said: “ah, sir, now I understand why you love our country that much.
It is touching how Dutch veterans think about the Papuan situation at present. Many of them have pleasant memories and quite a few are going back to visit West Papua again and again.
Indonesia has to deal with a lot of problems and it will take time to change certain issues.
The way to democracy is a long one, especially in Indonesia, a large country with different ethnic groups and big military influence.
West Papua has chosen the peaceful road to achieve more rights and there are excellent Papuan ambassadors abroad: to mention just a few: Viktor Kasiepo, unfortunately he died on 31.1.2010, Zachi Sawor, Oridek Ap in the Netherlands, Benny Wenda in the U.K., Jacob Prai in Sweden, Clemens Runawery in PNG,
John Rumbiak in the U.S., a human rights activist and supervisor of Elsham, a Papuan human rights organisation. Jacob Rumbiak in Australia and in Canada, Yan Christian Warinessy
For the near future it is difficult to predict what changes will be made – the answer is blowing in the wind.
To the Papuan students present here I would like to say something personal at the end of my speech. “Have a nice and useful time in Holland.
I hope you will round off your studies succesfully. Some of you may even be important for your wonderful country.
Do not give up quickly, because the way to democracy is a long one, but remember the Dutch saying: there are different roads that lead to Rome.”
Now I like show you the film: The land of the Morningstar.
Thank you
12.5.2014: Inmiddels is het duidelijk geworden dat de directeur van het Da Vinci College dusdanig werd tegengewerkt dat er zelfs geen studenten meer zijn overgebleven. De school moet worden opgeknapt ….. etc. etc. geldkraan is dichtgedraaid!
Een chaotisch drama met als slachtoffers de Papoea studenten – die van goede toekomst perspectieven worden beroofd!
